Volgens het Syrische grondwet is Syrië een seculiere staat. Dit betekend dat het niet land niet bestuurd wordt op basis van regels binnen een bepaalde godsdienst. In de grondwet staat vrijheid van meningsuiting, mensenrechten en democratie centraal. Volgens mensenrechtenorganisatie SOHR is dat in praktijk niet de waarheid. De Geheime Dienst zou burgers die het niet eens zijn met de regering martelen of zelfs doden. Volgens het SOHR heeft de Burgeroorlog al 200.000 mensen het leven gekost, 4 miljoen mensen zijn al uit Syrië gevlucht. Door alle chaos die in het Midden-Oosten zijn, zagen de terroristische organisaties van onder andere Irak kansen. De organisatie pleegde bomaanslagen en veroverde een stuk land. Zij hebben een kalifaat gesticht, dat is een land waarbij één iemand regeert over een bepaald land. Syrische burgers worden daar, als ze niet volgende de regels van de I.S. leven, vermoord. Andere bevolkingsgroepen, zoals westerse journalisten, christenen en jezidi’s, worden ook door de I.S. vermoord. Amnesty International en het Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten (Engels: Syrian Observatory for Human Rights, SOHR) zetten zich in voor de mensenrechten van de burgers uit Syrië.

Het bureau SOHR is een informatiebureau opgericht in 2006 om mensenrechtenschending in Syrië te documenteren. Het bureau richtte zich vooral op het regime-Assad, (Assad is de president van Syrië) maar kreeg een breder aandachtsgebied toen in 2011 de Syrische Burgeroorlog uitbrak. Het bureau wordt vanuit een tweekamerappartement in het Engelse Coventry gerund door één persoon, Rami Abdulrahman, een Syrische soenni-moslim. Na drie gevangenisstraffen in Syrië, vluchtte Abdulrahman in 2000 naar Engeland om een langere celstraf te vermijden. Abdulrahman documenteert de gebeurtenissen van de Syrische revolutie, zoals het doden bij de burgerbevolking, de rebellen, de deserteurs en de regeringssoldaten. Hij blijft moslimextremisten verdedigen om de steun van de rebellen niet te verliezen. Amnesty International heeft gerapporteerd dat zowel in de gevangenissen fan de rebellen als de regering wordt gemarteld.

Wij denken niet dat dit helpt, omdat ze beter actie kunnen voeren voor verandering. Als je maar zegt dat je ze blijft steunen en vervolgens doe je niks, heeft het niet veel meer waarde om ze te steunen.